(Dit was het weekly word van Pinksteren van vijf jaar geleden).
Pinksteren herinnert ons aan het einddoel van Gods streven in de geschiedenis van de mensheid: de inzameling van een veeltalige wereldwijde kerk ‘uit alle landen en volken, van elke stam en taal’, zoals Johannes schrijft in Openbaring (5:9).
Pinksteren zag de geboorte van deze ‘regenboogkerk’ met de uitstorting van de Geest. Joden en bekeerlingen, inclusief Kretenzers en Arabieren, waren in Jeruzalem bijeen, uit ‘ieder volk op aarde’, zoals Lucas met een zeker mate van artistieke vrijheid schrijft. Ze hoorden allemaal de discipelen God prijzen in hun moedertalen.
Eén vertaling schrijft dat de menigte ‘niet kon begrijpen dat zij het konden begrijpen’. Daarom stond Petrus op om uit te leggen dat iedereen getuige was van wat de profeet Joël had voorzegd over wat in ‘de laatste dagen’ zou gaan gebeuren.
Het is duidelijk dat we sinds Pinksteren in de laatste dagen leven. Het is ook duidelijk dat dit slechts het begin was van de vervulling van deze profetie. De Geest moet nog worden uitgestort over alle vlees. Er staat nog veel meer aan te komen en dat is iets dat ons zou moeten opwekken.
Het zou ons eveneens moeten waarschuwen tegen het soort van religieus nationalisme dat momenteel wordt gepredikt op politieke platforms aan beiden zijden van de Atlantische Oceaan. We leven ergens tussen hoofdstuk 2 van Handelingen en hoofdstuk 5 van Openbaring, als onderdeel van een kerk die in een proces zit om in toenemende mate multicultureel te worden. Het Nieuwe Jeruzalem zal multiraciaal en veeltalig zijn, alles gericht op de Ene die alle dingen onder de hemel en op aarde met zich verzoent.
Te vaak echter zien we gelovigen die dezelfde fout maken waarvoor Israël door de profeten en Jezus zelf werd berispt: etnocentrisme. In plaats van het omarmen van Gods bestemming voor alle volken richtte Israël zich te vaak op het zijn van de Uitverkorene. Te vaak namen ze een ‘Israël eerst’ politiek aan. Maar ze vergaten waarvoor zij waren uitverkoren: om alle volken van de aarde te zegenen en een licht voor de naties te zijn.
Inclusief
Wanneer we nadenken over alle dingen die Jezus zei en deed in de laatste week voor zijn berechting (Matteüs 21-24: de vervloeking van de vijgenboom, de reiniging van de tempel, de gelijkenissen van de twee zonen, de pachters en verder) komt een duidelijk patroon naar voren. Israël had zijn roeping om de volken te zegenen verwaarloosd. Een van de droevigste teksten is Matteüs 21:43 – ‘Het koninkrijk van God zal u worden ontnomen, en gegeven worden aan een volk dat wel vrucht laat dragen.’
Hier is een ernstige waarschuwing voor hen die ernaar neigen een religieus nationalisme te omarmen ‘om onze christelijke erfenis te behouden’. Het evangelie is inclusief, bedoeld voor alle volken. Het is niet een exclusief recht voor westerlingen. We zijn betere mensen wanneer we ons toewijden aan het welzijn van anderen, dat is ‘onze naasten liefhebben’. We zijn betere landen wanneer we het algemeen welzijn van de gemeenschap van volken behartigen, niet een etnisch nationalisme dat als politiek doel één land boven andere plaatst.
Populisme, vaak met een beroep op religieuze gronden, dreigt de fundamenten voor vrije en open samenlevingen verder te ondermijnen in landen, waaronder Hongarije, Polen en nu Italië. Daarom moeten gelovigen overal klaar zijn om waarachtig christendom terug te eisen van hen die het proberen te gebruiken voor hun eigen politieke doelen.
Verklaring
In Amerika verenigden kerkleiders zich om ‘te vechten voor de Ziel van de Natie’ door een verklaring uit te geven onder de titel Reclaiming Jesus (Jezus terugeisen). Ron Sider, Tony Campolo, Richard Rohr en Jim Wallis behoren tot de ondertekenaars, samen met bisschop Michael Curry van de Episcopaalse Kerk van de VS, die preekte tijdens Harry and Meghans koninklijke bruiloft in Windsor Castle.
‘Het is tijd om volgeling en van Jezus te zijn, vóór al het andere – nationaliteit, politieke partij, ras, etniciteit, sekse, geografie’, schrijven ze. ‘Wanneer politiek onze theologie ondermijnt dan moeten wij die politiek ondervragen. De rol van de kerk is de wereld te veranderen door het leven en de liefde van Jezus Christus. De rol van de overheid is het algemeen welzijn te dienen door recht en vrede te beschermen, goed gedrag te belonen en slecht gedrag te beteugelen (Romeinen 13). Wanneer die rol wordt ondermijnd door politiek leiderschap, moeten geestelijk leiders opstaan en zich uitspreken. Eerw. dr. Martin Luther King jr. zei: “De kerk moet eraan herinnerd worden dat hij niet de meester of de dienaar van de staat is, maar eerder het geweten van de staat”.’
‘We verwerpen de heropleving van wit nationalisme en racisme op veel fronten in ons land, inclusief de hoogste regionen van politiek leiderschap. Wij, als volgelingen van Jezus, moeten ondubbelzinnig het gebruik verwerpen van raciale onverdraagzaamheid voor politiek gewin, zoals we dat hebben gezien.’ (Lees de volledige verklaring hier of bekijk de video hier).
Pinksteren moedigde de discipelen aan om tegenover de autoriteiten te verklaren: ‘Men moet God meer gehoorzamen dan mensen’ (Handelingen 5:29).
Dat de Geest ook ons zal aanmoedigen om te staan voor waarheid, liefde en recht, en voor Gods doelen voor alle volken.
Tot volgende week,
