We zijn bevoorrecht om getuige te zijn van de grootste omschakeling in wereldzending ooit in de geschiedenis.
Het evangelie explodeert in het grootste deel van de wereld. Zendelingen uit landen die gesloten waren voor het evangelie toen ik werd geboren, precies 75 jaar geleden vandaag, gaan naar de minsten, de laatsten en de verlorenen in elke uithoek van de wereld.
‘YWAM Together 2024’ bracht deze week 4500 mensen uit 110 landen bijeen in Manilla. Verenigd in het aanbidden van Jezus in vele verschillende talen – Maori, Mongools, Portugees, Russisch en meer – was deze week het scenario dat het dichtst kwam bij Openbaringen wat velen ooit hadden meegemaakt. Openbaring hoofdstuk zeven van die grote menigte voor de troon uit alle stammen, volken, naties en talen.
Deze week deed me denken aan wat historicus Philip Jenkins ongeveer tien jaar geleden schreef in zijn boek The Next Christendom: dat de opkomst van de ‘Majority World Church’ de allergrootste factor zou zijn in het vormgeven van de wereld in de 21e eeuw – sociaal, politiek en economisch.
We hebben deze week Nepalezen ontmoet die in Sao Paulo werken; Indiërs die in Istanbul werken; Brazilianen die in Centraal-Azië werken; Papoea-Nieuw-Guineanen, Chinezen, Koreanen, Marokkanen, Oegandezen, Russen, Oekraïners, Mongolen, Fijiërs, Wit-Russen, Zuid-Afrikanen, Kenianen, Pakistanen, Argentijnen en nog veel meer nationaliteiten die zich bezighielden met integrale missies op alle continenten. En de Mongolen waren vijf dagen per bus en boot gereisd om zich bij de bijeenkomst in Manilla aan te sluiten!
De aanwezige Nepalezen deden me denken aan het YWAM-team dat ongeveer dertig jaar geleden in de Himalaya-staat gevangen zat vanwege proselitisme. Zelfs vandaag de dag zijn bekeringen nog steeds officieel illegaal. Ondanks deze beperkingen is de Nepalese kerk naar verluidt de snelst groeiende ter wereld. Sommigen schatten dat de kerk drie miljoen mensen telt, en dat ze één op de tien Nepalezen aanspreken – een 30-voudige toename sinds 2000.
Toename
Toen ik rondkeek in het auditorium van de kerk waar we bijeenkwamen, een multi-space complex met 8000 zitplaatsen dat groter is dan welke kerk dan ook die ik in Europa heb gezien, dacht ik na over de dynamische groei en vitaliteit van de ‘Majority World-kerk’. Blanke gezichten waren de minderheid in het auditorium en dus ook bij huidig YWAM, een realiteit die de wereldwijde kerk wereldwijd weerspiegelt.
Politicologen, zo werd ons verteld, voorspellen dat de bevolkingsgroei in Afrika in de komende 30 jaar de loop van de menselijke geschiedenis zal veranderen. Nu 1,5 miljard in 2024 – een meer dan vijfvoudige toename sinds 1960 – zal de Afrikaanse bevolking naar verwachting in 2050 de 2,5 miljard bereiken. Eén op de vier christenen is een Afrikaan en velen zijn klaar om deel te nemen aan wereldmissies.
Mijn gedachten gingen terug naar mijn eerste ontmoeting in 1967 met Loren Cunningham, de oprichter van YWAM, waar ik vorige week over schreef. Letterlijk slechts een handvol Amerikanen was toen betrokken bij Lorens droom om jongeren te mobiliseren voor zending. Niemand had de nu verplichte Discipleship Training School afgerond, die toen nog niet bestond. Wie had zich kunnen voorstellen wat de toekomst zou brengen, met meer dan 20.000 werkers die actief waren in elk land ter wereld?
Loren overleed precies elf maanden geleden, aan de vooravond van de beruchte Hamas-aanval op de Israëlische kibboets. De huidige bijeenkomst was de eerste zonder de oprichter. ‘Mozes’ was dood; dit was nog nooit eerder gebeurd. Er was geen duidelijk opvolgingsplan opgesteld. Naarmate de week vorderde, werd het echter duidelijk dat we overgingen op een nieuwe ‘Jozua’-generatie van begaafde en capabele jonge leiders die deze bijeenkomst hadden voorbereid en de missie op competente wijze de toekomst in zouden leiden.
Samenwerkend
Een wereldwijde YWAM-bijeenkomst van 1500 werkers in 1988 was de aanleiding voor mijn eerste bezoek aan Manilla. Daar hebben we ons gecommitteerd aan het doel dat tweederde van de YWAM-leden in 2000 uit de ‘Two-Third World’ zou komen. De bijeenkomst van deze week weerspiegelde dat doel zeker.
Het jaar daarop keerden Romkje en ik terug naar Manilla met de Nederlandse delegatie naar het Tweede Lausanne Congres over Wereldevangelisatie. Meer dan 4000 missieleiders uit alle hoeken van de wereld kwamen daar bijeen, net toen de val van het communisme grote veranderingen in de wereld teweegbracht. Het congres bracht een bredere vertegenwoordiging van de hele kerk dan ooit tevoren bijeen om het hele evangelie naar de hele wereld te brengen.
Toevallig begint het Vierde Lausanne Congres over Wereldevangelisatie over slechts twee weken in Seoul. Dat evenement is het hoogtepunt van de Lausanne 4 ‘polycentrische’ reis met bijeenkomsten in verschillende centra die in 2019 begon. Dr. Michael Oh, Lausanne’s Global Executive Director, beschrijft de reis als ‘een meerjarig, wereldwijd proces naar katalyserende samenwerking van de wereldwijde kerk, voor het discipelen van alle naties en het vormgeven van de wereld in 2050.’
Het doel is om een uitgebreide, gecoördineerde en samenwerkende wereldwijde missie te bevorderen. Ook daar is het doel om het stokje door te geven aan een jongere generatie missieleiders, voornamelijk uit de tweederde meerderheidswereld.
Nooit in de wereldgeschiedenis is er een eeuw geweest als deze laatste voor wereldmissies.
We kunnen verwachten dat de volgende nog groter zal zijn.
Tot volgende week,
