Wandelend op weg naar huis door het oude centrum van Amsterdam viel ons zaterdagavond de vreemde aanblik van groen licht op. Eerder overheerste daar het rode licht, een aanwijzing voor de prostitutie die er gaande was. Was er iets veranderd tijdens onze drie maanden durende afwezigheid in de stad?
We wisten dat de Covid-19-lockdown precies een jaar geleden bordelen tot sluiting had gedwongen. In ieder geval tot afgelopen zomer, toen de restricties deels werden versoepeld tot de volgende lockdown. Veel van de 7000 sekswerkers in Amsterdam moesten naar huis in Oost-Europa en Zuid-Amerika. Ze kunnen nog steeds niet terug naar Nederland.
We hoorden ook dat sommige vrouwen – ineens zonder inkomen zittend –door verschillende christelijke bedieningen waren geholpen met het vinden van eten en onderdak. Onder hen waren er die de kans zagen aan de sekshandel te ontkomen en zich om te scholen voor nieuw werk. Anderen zetten pas de eerste stappen in een nieuwe geloofswandel.
We waren ons ook bewust van pogingen van Amsterdamse bestuurders om het ‘juiste soort’ van bezoekers aan te trekken voor cultuur en geschiedenis, in plaats van hen die kwamen voor seks en drugs. Het falen van het beleid van legalisering van de prostitutie in 2000, teneinde sekswerkers te beschermen tegen georganiseerde misdaad, is sterker aan het licht gekomen dan een decennium geleden. Amsterdams huidige burgemeester, Femke Halsema, leidde de slag om de beruchte rosse buurt op te schonen, te strijden tegen mensenhandel en de binnenstad op te knappen voor zijn inwoners.
Niet iedereen wilde verandering. In het minst zij die profiteren van de naar schatting een miljard euro die jaarlijks omgaat in de seks- en drugindustrie, die onderwereldfiguren aantrekt uit Turkije, Rusland, Servië, Albanië, Sicilië, Columbia en zelfs China. De coronapandemie heeft daarin voor een flinke ontwrichting gezorgd en dat maakt de plannen van Halsema realistischer.
Kenmerk
Rode lichten waren gedurende eeuwen het kenmerk van de binnenstad, een initiatief van leden van de Oude Kerk om hun vrouwen en dochters te beschermen tegen wellustige zeelui.
Maar groene lichten? Wie had daartoe aangezet?
Even zoeken op het internet leidde ons naar www.greenlightdistrict.nu, waar we lezen:
In de historische binnenstad staat iets groots te gebeuren. Het oudste gedeelte van de stad, inclusief het ‘Red Light District’, wordt omgedoopt tot het ‘Green Light District’. We gaan samen met jou aan de slag om de oude binnenstad van Amsterdam te verduurzamen en een groene make-over te geven. Doe je mee?
Wij gaan deze dichtbevolkte en meest bezochte vierkante kilometer van Europa transformeren tot een toekomstbestendig, duurzaam en iconisch stuk van Amsterdam.
Met onze bottom-up aanpak gaan we samen met jou op allerlei manieren aan de slag! We starten projecten waarmee we onder andere monumentale panden van het aardgas afhelpen, we gaan huizen isoleren, duurzame energie opwekken. Ook gaan we ervoor zorgen dat het Green Light District ook letterlijk groen wordt door te vergroenen op stoepen en daken. We ondersteunen duurzame initiatieven van bewoners en ondernemers uit de buurt, we organiseren events en helpen ze om verder te kunnen groeien. Zo zorgen we samen voor een positieve impact en verandering!
Juist door te beginnen op deze moeilijke plek, de monumentale binnenstad, waar de uitdagingen het grootst zijn en de urgentie het hoogst, kunnen wij een belangrijke bijdrage leveren aan het verduurzamen van Amsterdam. Het Green Light District als het groene hart van de stad, waarmee we een voorbeeld willen stellen voor de rest Nederland of zelfs wel de wereld, want als het hier kan, dan kan het overal!
Antwoorden?
Het is duidelijk dat dit geen versluierd christelijk geloofsproject is. Maar kunnen we hier misschien Gods algemene genade aan het werk zien? Zeg maar, Gods voortgaande zorg voor zijn schepping, zijn beteugeling van de menselijke samenleving om in alles ontoelaatbaar en onbestuurbaar te worden, het voor de mensheid mogelijk te maken om op een doorgaans ordelijke en coöperatieve manier samen te leven, en zijn onderhoud van het menselijke bewustzijn van fundamenteel goed en fout gedrag.
Wat een groots concept, het vervangen van de negatieve associaties van het ‘Red Light District’ door de schepping-vriendelijke associatie van ‘Green Light District’! Niet ‘tegen’ iets zijn, maar ‘voor’. Zou dit op een bepaalde manier een antwoord kunnen zijn op de gebeden voor ‘Gods Koninkrijk kome’ in Amsterdam, in de rosse buurt? Zou Gods wil voor zijn schepselen de zorg voor zijn schepping kunnen zijn? Natuurlijk – zelfs als het project een niet-christelijk initiatief is!
De volgende web-links leidden me naar een virtuele stadswandeling door verhalenvertellers over verschillende bezienswaardigheden en het aanmoedigen van gemeenschap in de binnenstad. Deze seculiere stedelingen hebben waarschijnlijk nog nooit gehoord van Jeremia’s instructies aan de Joden in de diaspora om ‘de vrede voor de stad te zoeken’ – maar het is precies wat zij doen.
Is dit niet wat de missioloog Alan Roxburgh bedoelt met ‘met God meedoen in de buurt’: herkennen waar Hij al aan het werk is, zelf buiten onze christelijke instituties?
P.S. Leer meer over deze intrigerende stad tijdens een Engelse-taal tour van Amsterdam met basis(co)leider Simon Wood van JmeO Amsterdam.
