Jongere vrouwen in het bijzonder beginnen leiderschapsposities in te nemen in kerken en bedieningen in centraal en oost Europa, ondanks het feit dat traditionele attitudes nog steeds breed gedragen worden.
Bij de ‘Hoop voor Europa’ Women in Leadership (Vrouwen in Leiderschap) tweejaarlijkse conferentie die een paar dagen geleden in Belgrado, Servië gehouden werd, waren tachtig vrouwen van meer dan twintig Europese landen die van over heel het continent hebben gehoord van een grote scala van vitale en innovatieve bedieningen die door vrouwen aangevoerd worden.
Hoewel velen van hen verhalen zouden kunnen vertellen over de kansen in de bediening en in hun werk hen ontzegd zijn vanwege hun geslacht, hebben deze vrouwen volgehouden en andere kanalen gevonden om hun gaven in te zetten. Bij één werd er, bijvoorbeeld, door haar eigen denominatie gedreigd haar te verstoten omdat ze het boek ‘Waarom geen vrouwen?’ door Loren Conningham en David Hamilton naar een Slavische taal werd vertaald.
Door anderen met soortgelijke ervaringen in een veilige omgeving te samen te komen, was er een kans voor bevestigende ontmoetingen. Elke dag van de vier dagen durende conferentie, werd de kans gegeven om ‘Hoopberichten’ te delen – korte verslagen uit eerste hand van ‘zaden van hoop’ initiatieven.
Zaden van hoop
Tatjana uit Servië vertelde over het opzetten van een thuis in Belgrado die ouderlijke zorg missen. Drogica uit Slovenië berichtte over het met elkaar verbinden van marktplaatsbedieningen die Bijbelse ethiek in de noordelijke Balkan promoten. Nicole uit Oekraïne sprak over haar werk als leidinggevende ‘Living Hope’ kinderdagverblijven voor gehandicapte en achtergestelde kinderen en families in Odessa. Kristina uit Letland moedigde haar luisteraars aan om het Kairos interculturele zendingstrainingsprogramma te bekijken, dat de lokale kerken in de Baltische staten visie geeft voor wereldzending.
Monika deelde enthousiast over een netwerk dat Bruggen naar de wereld heet, dat vluchtelingen in haar thuisland Oostenrijk helpt. Sonya, ook een Oostenrijkse, vertelde hoe jonge vrouwen die een abortus hebben ondergaan worden geholpen door een herstelbediening, SaveOne. Seija uit Finland legde het evangelisatieconcept van de L10T uit, waar het evangelie gedeeld wordt als deel van het dagelijks leven. Gail uit Griekenland liet de bewogenheid in haar hart zien toen ze het lot van de 65% van de Griekse jeugd die haar thuisland verlaten om werk te zoeken, en de vluchtelingenbediening die haar kerk sinds dat ze die twintig jaar geleden heeft gesticht.
Maureen vertelde hoe dat de Femme 2000 beweging was begonnen door mede-Françaises die de Women in Leadershipconferentie in Frankfurt in 1999, waar 9000 Duitse vrouwen kwamen voor de bijeenkomst van de laatste dag. Zij hebben op hun beurt het 2013 WIL evenement in Straatsburg georganizeerd. De beweging heeft nog steeds nationale bijeenkomsten, en is een van de vele tekens van vernieuwing in Frankrijk waar elke 10 tien dagen een nieuwe kerk geplant wordt.
Gordana herinnerde zich dat ze in de WIL conferentie van 2013 in Straatsburg voor het eerst over de Marriage Week gehoord had, en ging terug naar Servië om de beweging daar op te starten. Bij de e Marriage Week van dit jaar waren zo’n veertig kerken betrokken en was er uitgebreide aandacht in de seculiere pers. Verena uit Oostenrijk introduceerde het werk van de Qua Vadis Institute wat als doel heeft belangrijke leiders toe te rusten om hun geloof in diverse beroepen in de publieke ruimte toe te kunnen passen.
Verschillende jonge vertegenwoordigers van een land in het Midden Oosten waar de kerk met vervolging te maken heeft, lieten weten hoe bemoedigend het was om met anderen te kunnen fellowshippen en om van oudere vertegenwoordigers te horen hoe ze hadden geleden onder het communisme. Ze zouden terug naar huis gaan met de visie om hoop aan anderen te geven.
Permanente Littekens
Als de lokale gastvrouw, organiseerde Gordana een gebedswandeling voor de deelnemers door Belgrado, waar de Romeinse en latere Ottomaanse wortels van de stad te zien waren. De stad had door de eeuwen heen 150 oorlogen gezien, wat permanente fysieke en geestelijke littekens heeft achtergelaten.
Dit jaar markeerde het 25-jarige bestaan van de Women In Leadership evenementen die in 1992 zijn begonnen door Elisabeth Mittelstaedt, de oprichter en daarna redacteur van Lydia Magazine, een Duitstalige Christelijke publicatie. Kort na het ineenstorten van het communisme en het uit elkaar vallen van de Sovjetunie, riep Elisabeth veertig vrouwen uit zowel Oost- als West-Europa bij elkaar in Linz, Oostenrijk, waar ze besloten om regelmatig evenementen te organiseren om vrouwen aan te moedigen hun door God gegeven gaven waar ze ook waren uit te oefenen om zo het koninkrijk van God te verspreiden.
Het netwerk werd uitgenodigd om zich aan te sluiten bij een opkomend overkoepelend netwerk dat ‘Hope For Europe’ heet, en dat nog steeds een van de meest actieve en consistente netwerken in die koepelorganisatie is. Conferenties worden elke twee of drie jaar gehouden. In Polen, Hongarije, Duitsland, Tsjechië, Kroatië, Frankrijk, en Servië.
Door persoonlijke omstandigheden had Elisabeth zich bij de overgang naar het nieuwe millennium uit het leiderschap teruggetrokken, waarna mijn vrouw Romkje het voorzitterschap overnam.
Na een lange afwezigheid, was Elisabeth bij de recente conferentie aanwezig waar ze, vergezeld werd door 250 vrouwen uit de Balkan, inleidende spreker bij de laatste bijeenkomst was en werd geëerd voor haar rol in het beginnen van het WIL netwerk.
Ze was erg bemoedigd door de kracht en de diversiteit die ze bij de opkomende bedieningen zag, in het bijzonder die van de jongere vrouwen, sinds haar eerste initiatief 25 jaar geleden.
Tot volgende week,
