Weinig aanbiddingsleiders zijn vandaag de dag oud genoeg om zich een tijd te herinneren waarin ‘hedendaagse aanbidding’ nog niet bestond.
Een bezoek vorige week van Steve en Marie Goode, oud-collega’s die ik voor het eerst ontmoette in 1974 voordat ik bij YWAM kwam, bracht me terug naar mijn eigen blootstelling aan de pioniers van dat nieuwe genre binnen een lange traditie van christelijke muziek. Ons gesprek leidde naar een recente video waarin enkele van de belangrijkste namen in de ontwikkeling van de hedendaagse Amerikaanse aanbidding samenkwamen in een driedaagse retraite om na te denken, te aanbidden en zich hun ‘eerste liefde’ te herdenken.
Terwijl ik keek naar degenen die samen aanbaden rond de Californische berghut met liederen van bijna 50 jaar geleden, realiseerde ik me dat ik het voorrecht had gehad om velen van hen ooit te hebben ontmoet: onder wie Chuck Girard, Barry McGuire, 2nd Chapter of Acts (broers en zussen Annie Herring, Nelly Greisen en Matthew Ward), Jimmy en Carol Owens, en Melody Green (weduwe van Keith).
De video bracht me terug naar een boerenschuur die ik bezocht in Upper New York State in 1974 toen ik in Toronto woonde. In die tijd begeleidde ik een gezelschap van zangers, dansers en muzikanten genaamd Shekinah, onder leiding van Merv en Merla Watson, die een prominente rol hadden in de vernieuwing die toen gaande was in Toronto. Het gezelschap had eerder opgetreden in die schuur waar bij deze gelegenheid de muzikanten Phil Keaggy en Ted Sandquist (‘Lion of Judah’) samen met 2nd Chapter of Acts en hun band aan het jammen waren. Dit was de Love Inn Community in het stadje Freeville, geleid door radio gospel jockey Scott Ross. Toen onze groep jongeren bij de grens tussen Canada en de VS bij Niagara Falls stopte en als onze bestemming ‘Love Inn, Freeville’ had opgegeven, besloot de politie onze auto te doorzoeken op zoek naar drugs.
Velen in Love Inn hadden waarschijnlijk ooit drugs gebruikt, maar nu was het een iconische Jesus Movement-gemeenschap die bestond uit artiesten, muzikanten en anderen uit de entertainmentwereld. Een artikel op de voorpagina van de NY Times uit 1971 beschreef de Love Inn commune als ‘Jesus People, onderdeel van een landelijke beweging van jongeren die zich “bekeren tot Jezus” en de oude religie in hippiekledij hullen’.
Radicaal elan
In datzelfde jaar bedacht TIME Magazine de uitdrukking ‘Jesus Revolution’ om de plotselinge toename te beschrijven van jonge mensen die zich in de jaren ’70 tot het christelijk geloof wendden, eerst in Californië en daarna in heel Amerika en over de hele wereld. Jezus leeft en is aanwezig in het radicale spirituele enthousiasme van een groeiend aantal jonge Amerikanen die in zijn naam een buitengewone religieuze revolutie hebben uitgeroepen,’ meldde het tijdschrift. Er is een ongewone ochtendfrisheid in deze beweging, een levendige sfeer van hoop en liefde.’
Nog maar drie jaar eerder, in mijn geboorteland Nieuw-Zeeland, waren mijn broer en ik gevraagd door een stel van begin dertig, David en Dale Garratt, om te helpen bij het opnemen van bijbelverzen op muziek. Drie uur en elf liedjes later kwamen we uit de opnamestudio zonder te beseffen dat we getuige waren van de geboorte van het label Scripture in Song en het begin van een levenslange wereldwijde bediening voor de Garratts. Velen beschouwen de bediening van de Garratts tegenwoordig als een van de belangrijkste bronnen van de wereldwijde aanbiddingsbeweging die in de jaren 1970 opkwam.
Aanbidding, zingen in verwachtingsvol biddend naar in plaats van alleen over God, werd een kenmerk van de ontluikende charismatische beweging in Nieuw-Zeeland. Door de reizen van de Garratts en door de aanwezigheid van overzeese bezoekers verspreidde deze nadruk op aanbidding zich naar Australië, Zuid-Afrika, de Verenigde Staten en Groot-Brittannië. Barry McGuire was zo’n bezoeker aan Nieuw-Zeeland, die ik daar in 1973 ontmoette (in rode trui en bretels op bovenstaande foto). Hij werd beroemd door zijn wereldwijde protesthit ‘Eve of Destruction’ uit 1965 en door zijn rol in de Broadway-hit ‘Hair’ uit 1968. In 1971 werd hij gelovig door evangelist Arthur Blessitt en hij zou een pionier van de hedendaagse christelijke muziek worden.
Dans
In hetzelfde jaar dat ik de Love Inn bezocht, toerde ik door Engeland met de 60-koppige Shekinah Company en hield aanbiddingsevenementen in kathedralen en andere locaties (waaronder Trafalgar Square) van York tot Portsmouth, voordat ik het kanaal overstak om me voor te bereiden op nog twee weken in Nederland. Eén ding waar onze organisatoren in beide landen niet goed raad mee wisten, was dansen. Christenen dansten niet en aanbaden al helemaal niet door middel van dans. Maar de Shekinah-tournee in zowel Engeland als Nederland herinnerde het publiek aan het voorbeeld van Koning David (2 Samuël 6:14) en zijn instructie om ‘Hem te loven met dans’ (Psalmen 149 & 150).
Tussen de Engelse en Nederlandse tournees in die zomer van ’74, bracht Shekinah twee weken door in het eerste YWAM centrum in Europa, in Lausanne, Zwitserland. Daar ontmoette ik de Goodes voor het eerst. Tijdens de daaropvolgende tournee in Nederland, tijdens ons concert in de beroemde Westerkerk in Amsterdam, ontmoette ik Floyd McClung die op dat moment op een woonboot woonde die De Ark heette, aangemeerd achter het Centraal Station van Amsterdam.
Die ontmoeting zou ertoe leiden dat ik naar Nederland verhuisde, waar ik getuige zou zijn van het volgende hoofdstuk in de ontwikkeling van de aanbiddingsbeweging in Europa. Daarover volgende week meer.
P.S. De volgende Schuman Talk is uitgesteld tot 9 september.
Tot volgende week,
