Een generatie geleden was Corrie ten Boom een van de beroemdste vrouwen in de christelijke wereld.
Vorige week, 15 april, zou haar 129e verjaardag zijn geweest. Het was ook de dag dat ze in 1983 overleed na vijf stille jaren in coma, haar 91ste verjaardag. Deze week meldde haar Nederlandse uitgever, Uitgeverij Gideon, dat ondanks de afname van de totale verkoop tijdens dit coronajaar, de verkoop van haar boeken was gestegen.
Haar autobiografie De Schuilplaats uit 1971, geschreven in samenwerking met John en Elizabeth Sherrill, stond ooit op de boekenplanken van letterlijk miljoenen huizen over de hele wereld. Evenzo bracht de door Billy Graham gesponsorde film met dezelfde titel haar verhaal in talloze huizen, scholen en kerken: een verhaal over het opvangen van joden, over gevangenschap in nazi-concentratiekampen, over haar eigen onverwachte vrijlating en over haar wereldwijde missie om een boodschap van vergeving te verspreiden. Als evangelicals ‘heiligen’ hadden erkend, zou zij er een zijn.
Corrie was een onstuitbare boekenschrijver. Toen ze 85 was, voordat ze definitief naar Californië verhuisde, bezochten Romkje en ik haar thuis in de buurt van Haarlem en de horloge-reparatiewerkplaats van haar vader. ‘Tante Corrie,’ zei ik, ‘je moet het zo druk hebben met het schrijven van je nieuwe boek.’ ‘Mijn nieuwe boek ?!’ antwoordde ze. ‘Mijn vijf nieuwe boeken!’
Droom
Een van haar vele titels was Zwerfster voor God, waarin ze vertelt over haar reizen na de oorlog met de boodschap van liefde en vergeving in zo’n zestig landen over de hele wereld – in Afrika, West- en Oost-Europa, Amerika, Azië en zelfs de door de communisten geregeerde Sovjet-Unie, Cuba en China. Verslagen vijanden was het eerste van haar boeken waarvan ik me herinner dat ik ze als tiener las, kort nadat ik me bewust werd van het werk van de Heilige Geest. Gevangene … en toch was haar eerste boek, dat ging over de concentratiekampervaringen die ze deelde met haar zus Betsie.
Na thuiskomst uit het concentratiekamp Ravensbrück richtte Corrie een revalidatiecentrum op in Bloemendaal voor andere kamp-overlevenden. Dit was om een droom te vervullen die Betsie in het kamp had gehad om een dergelijk centrum op te zetten, getooid met kleurrijke bloemen die de creativiteit van de Schepper tot uitdrukking brachten.
Corrie was zowat de ‘peetmoeder’ van Jeugd met een Opdracht in Nederland. Ze had de oprichter van YWAM, Loren Cunningham, ontmoet tijdens haar reizen. Ze was opgetogen over de visie om teams van jonge mensen uit te zenden met dezelfde boodschap van liefde en vergeving, niet wachtend tot ze in de tweede helft van het leven waren, net als zij. ‘Ik wou dat ik een jongere was’, riep ze uit, ‘dan zou ik ook deel kunnen uitmaken van Youth With A Mission!’
München
Tijdens de Olympische Spelen van 1972 in München voegde Corrie zich inderdaad bij de duizend YWAM’ers die gehuisvest waren in het kasteel van Hurlach ten westen van München, van wie de helft elke dag naar het Olympische terrein reisde voor evangelisatie, terwijl de andere helft in het kasteel verbleef om getraind te worden door Corrie, Loren en anderen. Haar 25-jarige secretaresse, Ronnie de Graaf, had vijftig Nederlandse deelnemers gerekruteerd voor de Olympische outreach in München – van wie er later dertig fulltime de zending in gingen.
(Je kunt de boodschap van Corrie aan de YWAMers nog horen via de klassieke film Revolution of Love die over deze Olympische outreach is gemaakt.)
Het jaar daarop, onder aanmoediging van Corrie, registreerden Ronnie en anderen YWAM in Nederland als “Jeugd met een Opdracht”. De eerste archiefkast van JmeO was de kledingkast van Corrie, waar Ronnie adreskaartjes bewaarde terwijl haar werkgeefster op reis was.
Ronnie vergezelde Corrie naar het Lausanne Congress on World Evangelization in 1974, waar de 82-jarige een van de weinige vrouwelijke sprekers was. Als mannen bezwaar maakten tegen haar als vrouwelijke spreker, zei ze altijd: ‘Maar ik spreek alleen tot de vrouwen – als de mannen willen afluisteren, is dat prima!’ Corrie vertelde de 2500 afgevaardigden hoe de Heilige Geest haar genade had geschonken om een gevangenisbewaarder die zeer wreed was geweest tegen haar stervende zus, te kunnen vergeven bij een latere ontmoeting in Duitsland.
Twee jaar later stelde Ronnie – die haar naam inmiddels had veranderd in haar oorspronkelijke geboortenaam Romkje – haar nieuwe vriend voor aan Corrie, om haar zegen te krijgen voordat ze zich verloofde. Gelukkig voor ondergetekende keurde Corrie het goed.
Op 6 mei vertelt Romkje over lessen die ze heeft geleerd van het werken met Corrie in een livestream-interview van Look Up, de JmeO boekwinkel / galerie / cultureel centrum in hartje Amsterdam:
Facebook: https://fb.me/e/1oe4SCXQ5;
YouTube: https://youtu.be/Y4A65zTS8oQ
Je kunt je ook aanmelden via Eventbrite en e-mailherinneringen voor het evenement ontvangen:
https://www.eventbrite.nl/e/corrie-ten-boom-and-me-tickets-152090836787
Tot volgende week,
