Een eenvoudig overdraagbaar idee verandert het begrip van het evangelie, de kerk en het getuigenis in veel kerken in Groot-Brittannië.
Maar voor zover ik weet heeft het nog niet de sprong over het Kanaal gemaakt (ik hoor graag dat ik het mis heb).
Het heet This Time Tomorrow, of kortweg TTT.
In het kort houdt het in dat er tijdens de normale eredienst iemand uit de gemeente wordt geïnterviewd door de voorganger – of wie dan ook eigenlijk – en drie basisvragen krijgt voorgelegd:
Q1. Waar ben je morgen om deze tijd?
Laten we zeggen dat het zondagochtend 10.45 uur is. De ‘eredienst’ is afgelopen; de preek moet nog beginnen. Waar bevinden de meeste mensen zich dan op maandagochtend om 10.45 uur? Op kantoor. Voor de klas. In de fabriek. Studeren in de bibliotheek. In een vergadering. Een bus besturen. Luiers verschonen. Slaapkamers stofzuigen. Kleuterrijmpjes aanleren. Bedienen in een kledingwinkel. De operatiekamer klaarmaken voor de volgende operatie. Een klant een schuimend kopje cappuccino inschenken. Het vuilnis van de buurt ophalen… De mogelijkheden zijn eindeloos.
Maar wanneer ontdekken we anders de bonte verscheidenheid aan banen, beroepen, roepingen, bezigheden en activiteiten die onze mede-kerkgangers vertegenwoordigen als we in rijen kerkbanken of stoelen zitten en naar de achterkant van het hoofd van de persoon voor ons kijken?
Door regelmatig de gelegenheid te geven om de caleidoscoop van sociale en maatschappelijke betrokkenheid te ontdekken die in een kerkgemeente vertegenwoordigd is, worden we ons bewust van de bredere aard van de kerk, Gods volk, dat geroepen is om van maandag tot zaterdag het goede nieuws in ons dagelijks leven gestalte te geven. Dit is de verstrooide kerk, de kerk buiten de gemeente, nu op een zondagochtend bijeen om toegerust te worden.
Toegerust voor wat? Voor het werk van het Koninkrijk, daarbuiten in de wereld, elke dag onder alle omstandigheden. Paulus vertelt ons in Efeziërs 4:11&12 dat de kerntaak van de kerkleiders – de apostelen, de profeten, de evangelisten, de voorgangers en leraren – is om de rest van ons toe te rusten voor het echte werk van de kerk, niet alleen om naar preken te luisteren.
Q2. Met welke uitdagingen en kansen wordt u geconfronteerd in uw werk?
Terwijl de interviewer deze tweede vraag stelt, vraagt de rest van ons zich waarschijnlijk af welk antwoord we zouden geven. We beginnen ons af te vragen op welke manier mijn werk te maken heeft met het vervullen van het Grootste Gebod om God en de naaste lief te hebben als onszelf en de Grote Opdracht om God bekend te maken aan iedereen, overal? Nog voordat we het antwoord horen, worden we gestimuleerd om na te denken over hoe we in ons dagelijks leven agenten van het Koninkrijk kunnen zijn.
Het korte TTT-intermezzo in de kerkdienst stimuleert ons om te beseffen dat het niet alleen onze taak is om brood op de plank te brengen, maar dat we vaak contacten zullen leggen met anderen die misschien geen ander christelijk contact hebben.
We vinden het allemaal een uitdaging om te leven in een cultuur die gedomineerd wordt door de afwijzing van God en de Bijbel als zijn geopenbaarde wil. We hebben de steun van de gemeente nodig om trouw en moedig op de werkplek, op de markt en in de klas te staan tegenover alle druk om ‘met de stroom mee te gaan’, om ethische compromissen te sluiten, om een ‘creatieve’ boekhouding te voeren, of om toe te geven aan de cultuur van flirten met collega’s…
Kansen? Nu je het zegt…’ We beginnen ons te realiseren dat elke dag kansen biedt om ‘in de tegenovergestelde geest te reageren’. Na verloop van tijd beginnen anderen dit op te merken en vragen ze zich af wat er anders is aan ons. Of misschien kun je invloed uitoefenen op het schrijven van een leerplan voor de klas waarin de waardigheid van elk kind wordt gerespecteerd. Of een eerlijke prijs vragen voor een goed uitgevoerde timmerklus… Kleine trouwe stappen van gehoorzaamheid in lijn met de kern van het universum.
Q3. Hoe kunnen we voor je bidden?
Wat een bemoediging voor ieder van ons om te beseffen dat de hele kerk met ons in gebed staat voor ons dagelijks leven! En dat God ieder van ons geroepen heeft om een rol te spelen in de Grote Opdracht, waar we ons ook bevinden; dat we deel uitmaken van het werk van de kerk in de gemeenschap en de stad!
Onlangs woonde ik een dienst bij waarin voor een jonge vrouw werd gebeden om de taak van kerkrentmeester op zich te nemen. Maar haar dagelijkse baan in de financiële sector bracht veel grotere verantwoordelijkheden met zich mee dan haar nieuwe rol in de kerk. Waarom namen we niet de moeite om voor haar dagelijkse rol te bidden? Dat vroeg ik me af.
Dit TTT-concept is ontwikkeld in Anglicaanse kringen in Groot-Brittannië (zie bijvoorbeeld deze video), maar kan in elke kerkomgeving worden toegepast. Een andere variatie is om in kleine groepen uiteen te gaan en iedereen om de beurt de drie vragen te laten beantwoorden, eindigend met een tijd van gebed voor elkaar.
TTT kan ons begrip van zowel de kerk als van onze persoonlijke roeping als agenten van het Koninkrijk in ons dagelijks leven vergroten.
Tot volgende week,
