Een van de ‘goede’ dingen van onze huidige crisis, las ik deze week, is dat we ons geen zorgen meer maken over klimaatverandering.
We maken ons nu zorgen over hoe we huisarrest met kinderen en echtgenoten kunnen overleven. Hoe te voorkomen dat (groot) moeder in angstig isolement sterft in haar verpleeghuis. Hoe u de routine voor thuisonderwijs kunt bijhouden. Hoe boodschappen te doen. Hoe je dat familielid troost die het slachtoffer was van het virus. Hoe mentaal gezond te blijven door te kijken naar oude voetbalwedstrijden, oude thrillers en oude Andre Rieu-concerten.
Ik heb vorige week iets geleerd over hoe je (niet) zorgen te maken tijdens een ‘gezonde wandeling’ in de vroege ochtend door het verlaten centrum van Amsterdam. Mijn vrouw en ik werden geraakt door de vele bloemenvertoningen op straat, in bloembakken, op lantaarnpalen, in trappenhuizen, op woonboten en met bloesem beladen takken, trouw doen ze wat ze moeten doen: kleur, schoonheid, variatie, orde brengen, rust, geur en een gevoel van verwondering in onze moeilijke wereld.
Ze zijn er natuurlijk altijd geweest. Als onderdeel van de onscherpe achtergrond registreert men zich vaag tijdens het fietsen of stevig doorlopen naar de volgende afspraak. Maar nu, zonder afleidende fietsers, auto’s of voetgangers, springt hun stille en kleurrijke aanwezigheid eruit.
Ze lijken me te wenken. Ze hebben blijkbaar op me gewacht om voldoende te vertragen om te beseffen dat ze iets te zeggen hebben. ‘Luister!’ ze fluisteren samen. ‘We zijn niet alleen mooie decoraties. Wij hebben dingen te vertellen – met de hele schepping – als je maar zou luisteren.’
OK, ik luister.
Goed idee
‘Ten eerste: we houden van licht! We zijn alles verschuldigd aan licht. Zonder licht kunnen we niet groeien. Dat is een goed idee, zelfs voor ons hersenloze bloemen. Waarom houden mensen van duisternis? Waarom denken jullie dat je het licht van bovenaf niet nodig hebt? Dat u uw eigen regels kunt bepalen? Denk daar eens over na: wat is er mis met jullie mensen? Hou van licht! Krijg alles wat je kunt!
‘Terwijl we allemaal naar het licht klimmen, wijzen we op het creatieve genie achter ons bestaan. Hij is er nog steeds, nog steeds, altijd aan het kijken, altijd aanwezig, altijd ondersteunend. Hij is Mr. Sustainability! Hij heeft al het groen uitgevonden. Alle regenboogkleuren. En nog veel meer dat je je niet kunt voorstellen. Ieder van ons is een teken van transcendentie, een stille getuige van een groter geheel en roept de vraag op: waar komt schoonheid vandaan? Waarom zou schoonheid zoals die van ons bestaan als alles slechts een willekeurig toeval is van slijm plus tijd?
‘Wij bloemen verrijken mensenlevens. We verheffen menselijke geesten. Diep van binnen weten jullie dit allemaal, maar kunnen het niet uitleggen. Wij bieden u comfort bij begrafenissen en vreugde bij feesten. ‘Zeg het met bloemen!’
‘Ieder van ons is uniek. We zijn er in vele soorten en kleuren: rozen, tulpen, krokussen, narcissen, anjers, azalea’s, chrysanten, dahlia’s, cyclamen, orchideeën, irissen en geraniums, en nog veel meer. Maar net als jullie zijn we gemaakt met individualiteit – door een persoonlijke Schepper.
Nergens anders
‘Als bloemen zijn we op een andere manier uniek, net als mensen. We bestaan nergens anders in deze hele enorme kosmos. We zijn zeldzame kosmische decoraties. Gelukkig toeval? Jullie wetenschappers denken dat de dichtstbijzijnde aarde-achtige planeet waar leven zoals we het kennen misschien wel mogelijk is, waar water misschien in vloeibare vorm zou kunnen bestaan, zoals in het kanaal op de foto hier achter ons, slechts 22 lichtjaar verwijderd is! Groot comfort. Ondanks de fabels van Star Wars en Star Trek, is de praktische realiteit dat al het leven zoals we het kennen nergens anders bestaat dan in deze flinterdunne strook atmosfeer die onze planeet omhult. Overweeg dit tijdens lockdown.
‘Wij bloemen hebben onze wortels nodig. Afgesneden van hen zijn we verdoemd, ook al duurt onze schoonheid een paar dagen. Wortels zijn onze levensbron. Waar kwam al dit leven in de eerste plaats vandaan? En hoe blijft het terugkomen, lente na lente? We kunnen onszelf niet opnieuw uitvinden of onze eigen toekomst ontwerpen. Vreemd dat je slimme professoren dat niet begrijpen. Voor ons is het leven veel korter dan voor jullie. Moge deze crisis je doen nadenken over leven en dood, en wat echt waardevol is. Moge de heldere hemel en schonere lucht tijdens deze shutdown verandering in ieders levensstijl inspireren.
‘Mogen jullie naar ons luisteren, naar de rest van de schepping, en naar de woorden van de geïncarneerde Schepper, zonder wie niets gemaakt is dat gemaakt is.’
“Maak je geen zorgen. Denk na over de bloemen van het veld. Ze werken of spinnen niet. Maar zelfs Salomo was in al zijn pracht niet gekleed als een van deze. Als dat de manier is waarop God het gras van het veld, dat hier vandaag en morgen in het vuur is gegooid, kleedt, zal Hij u dan niet veel meer kleden – u met weinig geloof? Maak je dus geen zorgen over morgen, want morgen zal zich zorgen maken over zichzelf. – Jezus in Matteüs 5 .
Ik krijg tranen in mijn ogen. Deze bloemen spreken echt tegen me.
