Wat een week! Het begon op zaterdag met een grote vuurbal waarmee een deel van de brug over de Straat van Kerch, tussen Rusland en de Krim, werd opgeblazen. Een cadeau van de Oekraïners voor president Poetins zeventigste verjaardag?
Het Kremlin kwam snel met het verhaal over een vrachtwagen met explosieven. Maar dat kan het niet zijn geweest, want nadere inspectie van een video-opname maakte duidelijk dat een vuurbal net achter de truck uiteenspatte. Een explosie van onder de brug lijkt de schade te hebben veroorzaakt en dat suggereert een buitengewoon succesvolle sabotagedaad.
Laaiende woede ontketende meer dan tachtig raketaanvallen in 48 uur op vijftien Oekraïense steden met als doel cruciale infrastructuur. Ira, een collega in Kiev, schreef dat Oekraïense inlichtingendiensten al hadden gewaarschuwd dat Rusland de aanvallen al eerder had gepland. Het was geen haastig geplande vergelding voor de Krimburg. Zij werpt een gunstig licht op de gebeurtenissen:
“We wisten dat ze voor de komende winter aanvallen op belangrijke infrastructuur voor ons in petto hadden. Natuurlijk, we hadden liever gehad dat het niet gebeurd was, maar er zijn redenen om God te prijzen. Als Rusland deze aanval in het midden van de winter bij extreme vrieskou had gepleegd, dan zou hij een veel grotere schok zijn geweest met veel ergere gevolgen voor de mensen. Ze wilden echter meteen een ‘groot gebaar’ maken, dat ons helpt ons beter op de winter voor te bereiden. Nu leggen zelfs sceptici een voorraad kaarsen en warme kleren aan.”
De brute Russische reactie hielp alleen de wereldwijde tegenstand tegen de Russische agressie te bevestigen. De algemene vergadering van de Verenigde Naties veroordeelde woensdag met 143 tegen vijf stemmen de ‘nagestreefde illegale annexatie’ van vier Oekraïense regio’s.
Niets van al het voorgaande zal waarschijnlijk iets veranderen aan Poetins besluit om duizenden jonge Russen de dood in te sturen. Volgens Ira gaf een grote groep nog maar kort gemobiliseerde Russen zich afgelopen week over aan Oekraïense strijdkrachten. Zonder training, warme kleding of munitie op pad gestuurd om te vechten, werd hen gedreigd te worden neergeschoten als ze zich zouden terugtrekken. Om hun leven te redden schoten ze hun commandant dood en gaven zich over.
Sleutelaspecten
Twee artikelen kreeg ik van de week toegestuurd met daarin enkele sleutelaspecten. Alexei Navalny, ooit Russisch presidentskandidaat en nu negen jaar in de gevangenis omdat hij een kwelgeest voor Poetins is, waarschuwde westerse leiders tegen korte-termijndenken. Hij deed dat in een artikel in de Washington Post dat uit zijn cel was gesmokkeld. Van Poetin af zien te komen zal het Russische probleem niet oplossen. “De bedreiging van vrede en stabiliteit in Europa is agressief imperialistisch autoritarisme, dat eindeloos wordt veroorzaakt door Rusland jegens zichzelf”, aldus Navalny. “Zonder een ingrijpende verandering in Ruslands regeringsstelsel naar een parlementaire republiek, blijft een naoorlogs Rusland gedoemd opnieuw oorlogszuchtig en Poetinees te worden.” Oorlog wordt door Ruslands leiders nog altijd gezien al “een geweldig middel om alle problemen op te lossen”, stelt hij. Het is de moeite waard het hele artikel te lezen.
Het tweede artikel bevat lessen van de onheilige alliantie tussen de Russische kerk en staat voor christelijke nationalisten overal, aldus de christelijke politieke commentator David French. De gebeurtenissen in Rusland leggen christelijk nationalisme bloot als een blauwdruk voor corruptie, gewelddadigheid en onderdrukking, zo stelt French. Poetin doet zichzelf voor als verdediger van de christelijke beschaving. De Russische Orthodoxe Kerk en de FSB rechtvaardigen samen zijn orthodoxe jihad.
Oppervlakkig gezien lijkt christelijk nationalisme waardevol om door christenen gesteund te worden. Poetin wordt door veel Amerikaanse christenen hooggehouden als een voorbeeld. Christelijke nationalisme duikt in verschillende landen op verschillende tijden in de geschiedenis altijd weer op; het hecht aan het idee dat de aard van de natie (Amerika, Engeland, Hongarije, Nederland, Rusland, Spanje, Italië…) is bepaald door zijn christelijkheid en dat de overheid dat zo moet houden. Dat christelijke karakter zou een bevoorrechte positie in het publieke domein moeten hebben. Klinkt redelijk, maar het verdeelt momenteel in Amerika kerk en staat.
In zowel Rusland als Amerika wordt het argument gebruikt dat krachten aan het werk zijn om de traditionele christelijke beschaving te vernietigen. Die bedreiging vereist ingrijpen van de overheid om ‘vrienden te belonen en vijanden te straffen’. De overheid is dan gebonden aan een veronderstelde specifiek christelijk-morele visie. Het zwakke karakter van een politicus moet het streven naar macht niet in de weg staan – een stelling die veel Amerikaanse evangelischen aanhangen. Maar, waarschuwt French: macht corrumpeert, christelijkheid verwatert door het christendom en gewelddadigheid is geen kracht.
Tenslotte, een prachtig verhaal van hoop van het Hope for Europe congres van afgelopen week in Sarajevo, waar Romkje en ik van de partij waren. Toen Rusland in februari Oekraïne binnenviel, zette Martina Köninger van het European Disabilities Network vijf transporteurs onmiddellijk in om naar de Oekraïense grens te reizen en gehandicapten te redden, die in oorlogssituaties uiteraard tot de kwetsbaarsten behoren. Na talloze tegenslagen te hebben overwonnen – inclusief het sluiten van de Hongaarse grens (!) – lukte het hen uiteindelijk om 35 gehandicapten in veiligheid te brengen. Na verloop van tijd werden het er 600, inclusief hun gezinnen!
Laat het recht stromen als het water, en de gerechtigheid als een altijd vloeiende beek. Amos 5:24
Tot volgende week,
Hoi Jeff, na gisteravond een paar van je artikelen gelezen op deze site.
Dat moest ik maar eens wat vaker doen. Ook dat van sint Maarten vond ik interessant, want wat weten we er eigenlijk van,…. Groeten en een veilige tocht naar NZ. Wanneer vertrekken jullie precies? Hoop dat je je moeder nog goed kunt ontmoeten. Ik herinner zowel haar als je vader Win nog goed toen ze op H beek waren. Cees