Zelfs als we met afschuw terugdeinzen voor Ruslands brute vernietiging van Marioepol in het oosten, kijken we met ingehouden adem naar de strijd om het Franse presidentschap in het westen.
Veel staat op het spel. De verkiezingsuitslag zal de internationale betrekkingen van Frankrijk bepalen. Een president Le Pen zou de Frans-Duitse samenwerking herdefiniëren, EU-verdragen aanvechten en de reactie van de NAVO op de Russische invasie van Oekraïne ondermijnen. Hoewel Le Pen ogenschijnlijk haar standpunt veranderde na de invasie van Oekraïne een paar weken geleden, heeft Le Pen het afgelopen decennium herhaaldelijk haar bewondering uitgesproken voor Poetin en zijn beleid, ondanks zijn herhaalde schendingen van de mensenrechten en het internationaal recht.
Toch zien velen Macron ook niet als de ideale kandidaat; misschien wel de minst erge. Na de ontwrichting van de Brexit en de Trump-verkiezingen in 2016, kunnen we niet uitgaan van de uitkomst van morgen. Evenmin kunnen Europeanen veronderstellen dat ze ontberingen en sociale onrust zullen worden bespaard als gevolg van Poetins poging om het Russische rijk nieuw leven in te blazen. Het heeft nu al geleid tot een rampzalige destabilisatie van de wereldenergie- en voedselvoorziening, wat leidt tot ellende, honger en zelfs de dood voor miljoenen in Oekraïne, Rusland en vooral Afrika.
De instellingen van na de Tweede Wereldoorlog van de Verenigde Naties, de Raad van Europa, de Europese Unie en de NAVO zijn gefaald in hun nobele doelstellingen om de wreedheid te voorkomen die Poetin heeft losgelaten op zijn buren, van wie de meesten hetzelfde orthodoxe geloof delen dat de Russische president beweert te verdedigen. De theorie dat de wereldwijde economische onderlinge afhankelijkheid oorlog overbodig zou maken, heeft hetzelfde lot ondergaan als de vlaggenschipkruiser van Rusland, Moskva.
Het is hoog tijd om de huidige staat van Europa opnieuw te evalueren. Oude veronderstellingen zijn ongegrond gebleken in een Europa na Brexit, COVID, COP26, Russische invasie en verkiezingen in Hongarije en Frankrijk. De zelfgenoegzaamheid van zeven decennia Europese vrede is op brute wijze verbrijzeld.
Parijs
Daarom nodigen wij als Schuman Centre for European Studies u uit naar Parijs om over twee weken, vrijdag 6 en zaterdag 7 mei, deel te nemen aan het State of Europe Forum om na te denken over het thema ‘Op zoek naar Shalom – toen en nu’.
Dit is slechts twee dagen voorafgaand aan de overwinningsparade op het Rode Plein die de nederlaag van nazi-Duitsland viert. Dit jaar wilde het Kremlin een overwinningsparade voor de nederlaag van “nazi” Oekraïne. Ongetwijfeld zullen de vieringen een beetje gedempt worden na de militaire verliezen aan levens en ijzerwaar.
9 mei is echter om een andere reden belangrijk. Want op deze datum in 1950, slechts vijf jaar na het einde van de oorlog in Europa, verraste Robert Schuman de wereld met zijn drie minuten durende toespraak – minder tijd dan nodig is om een ei te koken – waarin hij de basis legde voor het Europese huis waar vandaag een half miljard Europeanen uit 27 landen in vrede samenleven. Deze datum wordt officieel erkend als Europadag, de geboortedag van de Europese Unie.
Het State of Europe Forum wordt sinds 2011 (vóór COVID) jaarlijks gehouden in de hoofdstad van het land dat op of nabij deze datum het EU-voorzitterschap bekleedt. Deelnemers zullen nadenken over de visie van Schuman voor een gemeenschap van volkeren die diep geworteld zijn in christelijke waarden, en over de christelijke verantwoordelijkheid voor de toekomst van Europa (zie stateofeuropeforum.eu). Welke rol speelden christelijke netwerken bij het vormgeven van de vrede na de Tweede Wereldoorlog? Wat is er vandaag mogelijk?
Beschikbaar
Zowel plenaire vergaderingen als seminars zullen online en overal ter wereld toegankelijk zijn. En gratis. Ons kernteam zal verzamelen in de historische Temple du Marais, dicht bij de Bastille in het centrum van Parijs. Alle sessies zijn gepland om te worden vertaald van of naar het Frans.
Bijdragen zijn onder meer voormalig vertegenwoordiger van de aartsbisschop van Canterbury in Brussel, Gary Wilton, Leonardo de Chirico (Rome), Evert Van de Poll (Nîmes), Trineke Palm (Breda), Mari Blaj (Iasi), Ineta Lansdowne (Riga), Julia Doxat -Purser (Bournemouth), Arie de Pater (Brussel), Michael Schluter (Cambridge), Ben Richards (Glasgow), Christel Ngnambi (Dusseldorf), Roger Mitchell (Lancaster), Gerard Kelly (Normandië) en Philip Powell (Cambridge).
Ik geef je hier een overzicht.
Het forum opent op vrijdagavond (20.00 CET) met de eerste van drie plenaire vergaderingen, over ‘Understanding the times’. Een internationaal panel bespreekt de huidige staat van Europa. We zullen ook rechtstreeks contact opnemen met Kiev voor actuele gebedsbehoeften en de avond in gebed eindigen.
In de tweede plenaire vergadering op zaterdag om 11.00 uur zal Gary Wilton terugkomen op de Schuman-verklaring in het licht van de Brexit en de Russische invasie. Hoe kan Schumans visie ons nog leiden naar verzoening?
De afsluitende plenaire vergadering op zaterdag om 16.00 uur begint met een reflectie van Gerard Kelly op Jeremia 29, ‘een toekomst en een hoop’. Panels zullen onderzoeken hoe Gods volk moet reageren op de huidige uitdagingen van een gefragmenteerd Europa, en welke bijdragen in het bijzonder evangelischen kunnen leveren aan de toekomst van Europa.
Elke plenaire vergadering is live te volgen (en later te bekijken) op YouTube.com/c/schumantalks en Facebook.com.schuman.centre.
De onderwerpen van de acht interactieve seminars (via zoom) om 9.00 en 14.00 uur op zaterdag, waarmee het programma wordt afgerond, worden later volgende week (met links) op stateofeuropeforum.eu/ en facebook.com/schuman.centre geplaatst.
Graag tot ziens in Parijs – of misschien op zoom!
Tot volgende week,
