Statistieken hebben een gezicht

oktober 9, 2023

Alex kwam deze week om het leven aan het oostfront in Oekraïne.

Hij had vóór de Russische invasie de laatste discipelschapstrainingsschool in Kiev bezocht. Alex was verloofd met YWAM-staflid Milana en was van plan om na zijn militaire dienst zelf bij de staf te komen. Het nieuws over zijn dood kwam tijdens een personeelsretraite in het westen van Oekraïne en heeft veel collega’s in een stille shock gebracht.

Het abrupte einde van het leven van Alex brengt de tol van de oorlog naar ons toe. De statistieken van de gewonden en doden hebben nu een gezicht. Deze verdovende hoge cijfers bestaan uit individuen als Alex, en verbergen ontelbare verhalen over liefdesverdriet en verdriet van dierbaren, en gebroken levens die een hopeloze toekomst tegemoet gaan.

Nauwkeurige cijfers over doden en gewonden zijn onmogelijk vast te stellen. Beide partijen in deze oorlog hebben de neiging hun eigen slachtoffers te bagatelliseren en die van de tegenstander te overdrijven. Russische nieuwsmedia zijn grotendeels gestopt met het rapporteren over het Russische dodental. De laatste officiële cijfers die werden vrijgegeven dateren van meer dan een jaar geleden, waarbij het dodental op slechts 5.937 werd vastgesteld – waarschijnlijk ongeveer een twintigste van het huidige aantal. Russische rechtbanken hebben geoordeeld dat de publicatie van lijsten met Russische slachtoffers op particuliere websites “geheime informatie” vormde en als een strafbaar feit kon worden beschouwd.

Hoewel Kiev ook geen officiële cijfers bekendmaakt, werden president Zelensky en zijn adviseurs op verschillende momenten geciteerd door te zeggen dat er dagelijks tussen de 100 en 500 Oekraïners werden gedood tijdens het hoogtepunt van de gevechten in de zomer van vorig jaar. Eind augustus schatte de New York Times het totale aantal doden en gewonden aan beide kanten op bijna 500.000. Rusland schatte volgens de krant 120.000 doden en 180.000 gewonden; Oekraïne respectievelijk 70.000 en 130.000.

Het in Washington gevestigde Center for Strategic and International Studies (CSIS) schat dat er in het eerste jaar van de oorlog in Oekraïne meer Russische soldaten zijn omgekomen dan in al zijn andere oorlogen sinds de Tweede Wereldoorlog samen. Rusland verloor elke maand meer dan 5000 – vorig jaar minstens 60.000. Vergelijk dat eens met de 13.000 tot 25.000 die in Tsjetsjenië de afgelopen vijftien jaar verloren zijn gegaan. Of de 14.000 tot 16.000 die in negen jaar tijd in Afghanistan zijn omgekomen. De CSIS meldde dat de Russen in het eerste jaar van de oorlog in Oekraïne 25 keer meer soldaten verloren dan in Tsjetsjenië en 35 keer meer dan in Afghanistan.

Stel je 500.000 Alex’s voor: vriendjes, verloofden, echtgenoten, zonen en vaders. Oekraïne heeft geen dienstplichtige vrouwen, maar ongeveer 50.000 vrouwen hebben zich vrijwillig aangemeld voor dienst in zowel strijdende als niet-strijdende rollen. Meer dan honderd vrouwen, moeders, dochters en vriendinnen zijn vermoord.

De nabestaanden

Miljoenen familieleden en goede vrienden zijn direct getroffen, zowel in Rusland als in Oekraïne. We moeten voor hen blijven bidden, ook voor de familie en vrienden van Alex.

In Rusland is de last van de dienstplicht op de schouders van plattelandssteden en niet-Russische etnische groepen gelegd, om sociale onrust onder de voornamelijk Russische stedelijke bevolking te voorkomen. Hoewel sommigen uit ideologische of financiële motieven de strijd zijn aangegaan, had de overgrote meerderheid geen keus en lijdt zij in de frontlinie zeer tegen hun wil.

Elk van deze slachtoffers was een mens, geschapen naar Gods beeld. Daarom kan er, hoe gewond ook, nog steeds iets van Gods glorie in die persoon worden gezien. Het is gemakkelijk voor ons om meegesleept te worden in nationalistische emoties rond het verloop van de oorlog, vooral omdat terechte verontwaardiging reageert op grove onrechtvaardigheden.

Maar we moeten de instructies van Jezus in gedachten houden: ‘Heb je vijanden lief, zegen degenen die je vervloeken, doe goed aan degenen die je haten, en bid voor degenen die je slecht behandelen en vervolgen. (Mattheüs 5:44).

Ik heb nog nooit meegemaakt waar alle Oekraïners vandaag de dag mee te maken hebben, nu hun natie, hun vrijheid, hun toekomst, hun hoop en hun dierbaren zo brutaal worden aangevallen door een meedogenloze dictator.

Geamputeerden

Ik ben echter geïnspireerd door iemand die met dergelijke uitdagingen te maken kreeg en al vroeg tijdens de bezetting van Frankrijk tijdens de Tweede Wereldoorlog door de Gestapo in eenzame opsluiting werd vastgehouden. Robert Schuman, destijds een Frans parlementariër die later zowel premier als minister van Buitenlandse Zaken werd, smokkelde boodschappen naar het Franse verzet waarin hij zei dat ‘wij Fransen zullen moeten leren de Duitsers lief te hebben en te vergeven om Europa na de oorlog weer op te bouwen’. Vijf jaar na het einde van de oorlog zette Schuman het proces van Europese integratie in gang, te beginnen met christelijke vergeving en verzoening, de eerste stap op weg naar de Europese Unie.

De toekomst zal vooruitziende verzoeners en vredestichters vereisen als de juiste tijd daar is.

Terug naar de aantallen slachtoffers: uit een onderzoek van de Wall Street Journal deze zomer bleek dat het aantal amputaties, zowel militair als civiel, Russisch en Oekraïens, tijdens de hele Eerste Wereldoorlog groter is geweest dan dat van de Britten en de Duitsers.

De Schuman Talk van deze maand op maandagavond (9 oktober, 18.00 uur) richt zich op de gehandicapte gemeenschap in Europa waar deze geamputeerden zich nu bij aansluiten – een enorme minderheid van ongeveer 60 miljoen (!) maar toch zeer genegeerd, verwaarloosd, verkeerd begrepen en verkeerd beoordeeld, ook door kerken en gelovigen. Ik praat met Thérèse Swinthers en Martina Köninger van het European Disabilities Network over hun heroïsche inspanningen om hun mede-gehandicapte Europeanen te verdedigen.

Wij moeten naar hen luisteren.


P.S. Net toen dit Weekly Word werd gepost, kwam er nieuws over het overlijden van Loren Cunningham, de oprichter van Youth With A Mission, gisteren, 6 oktober, op 88-jarige leeftijd, in Kona, Hawaii.
Samen met George Verwer, oprichter van Operatie Mobilisatie, die zes maanden geleden overleed, pionierde Loren op het gebied van jeugdmissies en voor leken op korte termijn. Hij was een onvermoeibaar voorvechter van het toegankelijk maken van de Bijbel voor elke taalgroep. Lees verder.

Tot volgende week,




Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *