Niemand durft vandaag de dag iets tegen duurzaamheid in te brengen. Want uiteindelijk, wie wil het met Greta Thunberg aan de stok krijgen?
Tenzij, natuurlijk, we het hebben over relaties. Want hier raken we aan een van de grootste huichelarijen van onze maatschappij. Onze overheden en industrieën spenderen miljarden euro’s om de duurzaamheid van natuurlijke hulpbronnen en milieu te stimuleren. Maar wie investeert in de duurzaamheid van huwelijksrelaties?
Huwelijk?! Maar dat is zo uit de tijd! Een leven lang met dezelfde partner?! Hoe onrealistisch. Hoe saai. Hoe oninteressant. Hoe onpraktsich. Hoe onromantisch.
We leven in een tijd van grote sociale onrust. Voorheen was het normaal dat onze identiteit werd gevormd door onze gezinnen, onze kerk, onze school en onze lokale gemeenschap. Dat was een onomstreden gegeven. Vandaag worden we blootgesteld aan een oneindige variëteit aan leefstijlen. Niets is meer vanzelfsprekend. De anonimiteit van onze steden, de open markt van de sociale media, onze mobiliteit en het beschikbare regenboogspectrum aan soorten relaties die we kunnen aangaan, leiden tot leefstijlen die niet worden geremd door sociale verwachtingen.
Het tv-programma Naar bed weerspiegelt de realiteit van die kaleidoscoop. Verschillende stellen per aflevering bespreken hun relatie vanuit het bed in hun slaapkamer: oud, jong, hetero, homo, monogaam, polygaam, veertig jaar getrouwd of gewoon standvastig.
Je zou natuurlijk verwachten dat de aandacht op seks gericht is. Klaarblijkelijk toch niet. Interessant genoeg prijst de zender het programma aan met de woorden dat “alle kandidaten openstaan voor de noodzaak tot ‘onderhoud’ van hun relatie”. Hoe kunnen ze zich verzekeren van de duurzaamheid van hun relatie?
Goede vraag
Nou, dat is een goede vraag voor iedereen van ons die een relatie is aangegaan. Speciaal met Valentijnsdag vlak voor de deur.
Hoewel de Bijbel de optie van het alleen blijven als een ‘hoge roeping’ bevestigt (denk aan de voorbeelden van Jezus en Paulus), erkent hij ook het huwelijk als fundamenteel en normatief voor de samenleving en voor de toekomst van het menselijke ras.
Een gezond persoonlijk zelfbeeld annex identiteit wordt in de eerste plaats gevormd in gezonde gezinnen, die weer voortkomen uit gezonde huwelijken, waarmee de hele samenleving haar voordeel doet.
Het is dus nogal logisch dat we deze belangrijkste relatie in ons leven boven alles de voorrang zouden geven. Maar doen we dat ook? Of investeren we ieder jaar meer geld en tijd in het onderhouden van ons huis of appartement, onze sportuitrusting, onze auto of onze boot?
Wat gebeurt er wanneer we weinig tijd geven aan ‘onderhoud’? Verwaarloosde relaties worden gebroken relaties. Sommige ramingen stellen dat gebroken relaties Groot-Brittannië jaarlijks 47 miljard pond kosten, een rekening waarvoor iedere belastingbetaler jaarlijks £ 1,546 per jaar – zo’n € 1800 – moet opbrengen. Britse belastingplichtigen zouden ieder jaar een luxe cruise kunnen maken met wat zij verplicht zijn te betalen voor de scheiding van anderen!
Scheiding en afbraak van gezinnen raken iederen. Afnemende gezondheid, welstand en welzijn belasten relaties en dragen weer bij aan de vicieuze cirkel van neergang. In Nederland eindigt bijna 40 procent van de huwelijken in een scheiding. De hoeveelheid breuken in niet-geregistreerde relaties is waarschijnlijk nog hoger. Doorgaans zijn bij een scheiding twee of meer kinderen betrokken. De sociale en economische gevolgen zijn aanzienlijk. Kinderen uit gebroken relaties presteren op school vaak ondermaats en maken gemiddeld drie keer zoveel kans om uiteindelijk in crimineel gedrag te belanden. Bij de ouders leidt scheiding geregeld in alcoholmisbruik en verlies van inkomen.
Geleerde vaardigheid
De Nederlandse overheid subsidieert begeleiding van gescheiden stellen. Mooi, maar waarom geen subsidie voor huwelijkscounseling voordat het te laat is?
De Australische overheid erkent deze nood en besloot een paar jaar geleden ieder nieuw gehuwd stel een bijdrage van 200 dollar te geven voor ‘couples counselling’. Politici moeten beginnen te praten over liefde en relaties. Dat snijdt hout, zowel politiek als economisch. Maar we hoeven niet op hen te wachten. We kunnen er zelf mee beginnen, leren over duurzame relaties.
Er bestaat niet zoiets als een volmaakt huwelijk. Om de doodeenvoudige reden dat tenminste een van beiden niet volmaakt is 😁. Ieder huwelijk kan beter. Een gezond huwelijk gaande houden is een vaardigheid die je kunt leren. We kunnen leren hoe we goede partners van elkaar kunnen worden. Vergeving, communicatie, transparantie, samen tijd doorbrengen, gezamenlijke interesses delen, in herinnering roepen wat ons op elkaar verliefd deed raken – het zijn enkele vaardigheden die we allemaal kunnen leren en in praktijk brengen.
Deze week, van 7 t/m 14 februari (Valentijnsdag), worden in het kader van de Marriage Week vinden verscheidene landen allerlei activiteiten plaats. Hier volgen zeven dingen die je kunt doen om je op Valentijnsdag voor te bereiden (merk de invloed van mijn vrouw op):
• koop bloemen
• lees samen het verhaal van Sint Valentinus
• plan en bereid samen een driegangenmaaltijd, om bij kaarslicht te eten
• koop bloemen
• ga samen – in de auto, per tram, trein, metro of op de fiets – naar een plek waar je niet vaak komt, voor koffie en cake, kaas en wijn of bier en snacks…
• plan samen concrete manieren waarmee je jullie huwelijk in het komende jaar wilt verrijken (bijvoorbeeld een huwelijksretraite of -workshop, samen een boek over het huwelijk lezen, samen een weekend weg…)
• koop bloemen (had ik die al genoemd?)
Relationele duurzaamheid vereist tijd en ivestering. Dit is een goede week om daarmee een begin te maken!
P.S. Mis niet de Schuman Talk van deze week over de Oekraïne crisis!
Tot volgende week!
