Vandaag is dag 276 van de blunderende, barbaarse oorlogsvoering van Vladimir Poetin in Oekraïne.
Tot nu toe is hij succesvol geweest in:
• Het verenigen van een natie die voorheen een sterke pro-Russische factie had;
• Het versterken van de vastberadenheid van een vaak besluiteloze Europese Unie om zich te verzetten tegen zijn imperialistische agressie;
• Het dwingen van neutrale landen als Finland en Zweden om onder de defensieparaplu van de NAVO te gaan schuilen;
• Zijn eigen leger ontmaskeren als slecht getraind, slecht uitgerust en incompetent;
• De decimering van het Russische leger veroorzaken en zo letterlijk miljoenen familieleden en vrienden van oorlogsslachtoffers van zich vervreemden;
• De beste en slimste jonge ondernemers van Rusland het land uit te jagen door zijn mobiliseringstactiek;
• Het Westen van zijn energie-afhankelijkheid van Rusland af te helpen;
• Zijn land degraderen tot paria als sponsor van terrorisme;
• De Europese NAVO-leden bewust maken van hun verantwoordelijkheid voor hun eigen verdediging;
• Het ondermijnen van de economie van zijn eigen land, die volgend jaar naar verwachting met 5,6% zal krimpen;
• Een wereldwijde voedselcrisis aanwakkeren, die al acuut is door klimaatschokken en COVID-19, waardoor de kosten van voedsel, brandstof en meststoffen stijgen en miljoenen mensen de komende maanden met de hongerdood worden bedreigd;
• Een Oekraïense diaspora in heel Europa en de wereld te creëren, en zo een netwerk van ondersteunende relaties op te bouwen dat gedurende generaties financiën, steun en goodwill kan kan kanaliseren;
• De wereld in zijn aartsvijand Volydomyr Zelensky een heroïsch model van leiderschap voor te stellen, dat – in schril contrast met hemzelf – zelfopoffering, moed en waardigheid demonstreert, wiens keuze voor principe, waarheid en rechtvaardigheid zijn eigen natie en miljoenen wereldwijd heeft geïnspireerd;
…en meer.
Een hele lijst! Maar niet de successen die Poetin op 24 februari van dit jaar in gedachten had.
Dagelijkse updates
Gedurende de meeste van deze 276 dagen hebben onze YWAM-collega’s in Oekraïne en in Slavic Ministries ons dagelijkse updates gestuurd, met ooggetuigenverslagen van het leven onder de Russische agressie. Hier is een voorbeeld van afgelopen maandag, een dag met speciale betekenis in Oekraïne.
Van Ira in Kyiv:
Ik hef mijn ogen op naar de bergen. Waar komt mijn hulp vandaan? Mijn hulp komt van de Heer, die hemel en aarde gemaakt heeft. Psalm 121:1-2
Negen jaar geleden, 21 november 2013, werd de dag van het begin van de Waardigheidsrevolutie, die de basis legde voor de huidige gebeurtenissen. Destijds probeerde Rusland Oekraïne op een in hun ogen listige manier te verzwelgen.
Op 21 november 2013 kwamen anderhalf duizend mensen naar het centrale plein in Kyiv als teken van protest tegen de weigering van de pro-Russische toenmalige president Viktor Yanukovych om de overeenkomst inzake het geassocieerde lidmaatschap van Oekraïne van de Europese Unie te ondertekenen. Op 30 november, ’s nachts, toen slechts enkele honderden activisten op straat waren gebleven, werden zij bruut door de politie verjaagd. Als reactie daarop kwamen op 1 december honderdduizenden (volgens sommige schattingen wel een miljoen) mensen naar het centrum van Kyiv. Zij protesteerden tegen corruptie, machtsmisbruik, politiegeweld, de schending van de mensenrechten in Oekraïne, het russificatiebeleid en de toenadering tot Rusland.
In februari 2014 escaleerden deze protesten. Oekraïne verloor meer dan 100 mensen die brutaal werden gedood door sluipschutters en speciale politietroepen – zij worden de “Hemelse Honderd” genoemd en kunnen worden beschouwd als de eerste slachtoffers van deze Russisch-Oekraïense oorlog. (Zie ook “When no means yes“, en “An unfinished drama“). Op 20 februari 2014, toen de pro-Russische president en functionarissen het land ontvluchtten, nam het parlement de macht over en slaagde erin het geweld te stoppen. Op diezelfde dag begon Rusland zijn “speciale operatie” op de Krim, die uitmondde in de annexatie daarvan en uitmondde in de invasie van de regio’s Donetsk en Luhansk.
Vandaag herdenken we 21 november als de Dag van Vrijheid en Waardigheid, want zonder deze waarden, die sterker zijn dan het instinct tot zelfbehoud, hadden we kunnen veranderen in nóg een Wit-Rusland, en had de huidige oorlog zich kunnen afspelen in een ander Europees land dat aan Rusland grenst. Maar waarden zijn iets waarvoor je bereid bent de prijs te betalen, en Oekraïne betaalt een grote prijs om zijn vrijheid en waardigheid te behouden, om ervoor te zorgen dat we ons tegenover onze kinderen en kleinkinderen niet schamen voor onze keuzes.
En ik geloof dat de oorlog die Rusland voert, een oorlog tegen de menselijke waardigheid is – we zien het aan de manier waarop zij de mensen in de tijdelijk bezette gebieden behandelen, aan de martelkamers die zij achterlaten, aan hun aanval op de essentiële civiele infrastructuur in heel Oekraïne. Als Rusland wint, zal de menselijke waardigheid met voeten worden getreden, niet alleen in Oekraïne. Daarom gaat het niet alleen om Oekraïne. Het is de verantwoordelijkheid van elke persoon en elke regering om te kiezen aan wie ze de zijde willen staan. Laten we ons bewust zijn en bereid zijn verantwoordelijkheid te nemen voor onze keuzes.
[De foto hierboven is van het blauw-gele lint op de Bel van Waardigheid in Kiev met het gedenkteken voor de Hemelse Honderd op de achtergrond (bron: President van Oekraïne)].
Dank aan Ira en anderen die ons hebben geholpen op intelligente wijze te bidden voor zowel Oekraïne als Rusland!
Tot volgende week,
