Een reusachtige, drie meter hoge replica van een alledaagse knijper viel mijn vrouw en mij op toen we een tijdje geleden door een beeldentuin in Nieuw-Zeeland liepen.
Het ‘beeldhouwwerk’ was simpelweg ‘Huwelijk’ genoemd.
Huwelijk? Waarom? Maar natuurlijk: twee afzonderlijke entiteiten die samengevoegd worden door de veer, dat creëert een gloednieuwe entiteit – een wasknijper! Zonder de veer heb je gewoon twee losse stukjes hout. Twee ‘losse’ individuen die met elkaar verbonden zijn door een verbond, creëren een geheel nieuwe entiteit genaamd ‘Huwelijk’, groter dan de som der delen.
Dat beeld is me zo bijgebleven dat ik vaak een grote wasknijper (zoals hierboven) heb laten zien aan echtparen die gaan trouwen om de essentiële betekenis van de ‘veer’ te benadrukken: het verbond dat ze met elkaar sluiten voor God, hun familie, hun vrienden, de kerk en de staat. Het huwelijk wordt niet bijeengehouden door de huwelijksakte, door ‘louter een stuk papier’, maar door de belofte, het openbare verbond dat voor iedereen zichtbaar wordt gemaakt, en gesymboliseerd door de trouwring. Het wordt niet in de eerste plaats bij elkaar gehouden door de warme, donzige gevoelens die we vaak ‘liefde’ noemen.
Voor christenen betekent het huwelijk het aangaan van een levenslange verbintenis ‘in voor- en tegenspoed, in rijkdom en armoede, in ziekte en gezondheid, om lief te hebben en te koesteren, tot de dood ons scheidt’. Romantische gevoelens zijn geen betrouwbare basis om een levenslange relatie op te bouwen.
Vandaag de dag is er veel verwarring over het huwelijk. Algemeen wordt geaccepteerd dat stellen zonder verbond samenwonen – zelfs in kerkelijke kringen. Maar kun je je een huwelijksceremonie voorstellen waar de ambtenaar van de burgerlijke stand vraagt: ‘Beloof je van deze vrouw te houden totdat er iemand voorbij komt die aantrekkelijker is?’
Geen wondermiddel
De Ierse zanger Gilbert O’Sullivan zong over Matrimony, in het Engels een nogal ouderwets woord voor huwelijk, als ‘Something that begins with M and ends in alas’ (Iets dat begint met M en eindigt met helaas). Dat is maar al te vaak waar. Het huwelijk zelf garandeert niet dat we nog lang en gelukkig zullen leven. Maar zoals Harry Benson van de Marriage Foundation zegt, het huwelijk is misschien geen wondermiddel, maar het biedt wel kansen ten faveure van stabiele gezinnen.
Richard Kane, de initiatiefnemer van de Marriage Week, zegt dat als je het geluk hebt om een huwelijksrelatie te hebben, je er goed aan doet er goed voor te zorgen. Als je het onderhoud van je auto verwaarloost, valt hij uiteindelijk uit elkaar. Als je het onderhoud van je huwelijk verwaarloost, dreigt dat ook uit elkaar te vallen. En net als autorijden vereist het huwelijk bepaalde vaardigheden, vaardigheden die je kunt leren.
In de Marriage Week, die nu woensdag 7 februari begint en eindigt op 14 februari, Valentijnsdag, wordt de oudste en meest duurzame instelling van de mensheid gevierd. Het is een gelegenheid voor stellen om samen iets speciaals te doen om zo te investeren in hun belangrijkste menselijke relatie. Ik ga met Richard praten tijdens de komende Schuman Talk, vrijdagavond 9 februari om 18.00 uur. Hij zal ons vertellen waarom en hoe hij de Marriage Week is begonnen en hoe iedereen de vaardigheden kan leren om het huwelijk tot een succes te maken.
Het aanleren van die vaardigheden is heel zinvol. Ze omvatten vergeving, vriendelijkheid en betrokkenheid, zoals we lezen op de website van de Marriage Week:
Vergeving is op de resetknop drukken zodat we opnieuw kunnen beginnen. Door dit dagelijks te oefenen in de kleine dingen, trainen we ons voor de momenten waarop we grotere dingen moeten vergeven. ‘Niet vergeven is als het drinken van vergif en wachten tot de ander sterft.’
Vriendelijkheid houdt in dat we eerst ontdekken waardoor onze partner zich geliefd voelt. Is dat vooral door een bevestigend woord, door samen tijd door te brengen, door een liefdevolle aanraking, een attent cadeautje of door een behulpzame handeling?
Betrokkenheid is de lijm die een relatie bij elkaar houdt. Ze kost werk en is soms moeilijk, maar ze is de basis voor een gezonde en gelukkige relatie. Ze houdt ook in dat conflicten worden opgelost.
Geluk
Onderzoekers hebben herhaaldelijk vastgesteld dat het huwelijk verband houdt met tal van positieve resultaten voor zowel volwassenen als kinderen. Toch durven maar weinigen publiekelijk voor het huwelijk te pleiten uit angst om veroordelend te klinken over het scala aan alternatieve seksuele relaties dat tegenwoordig als normaal wordt gezien. We worden verondersteld ‘open’ relaties te accepteren en de seksuele voorkeuren, genderkeuzes en leefsituaties van mensen te bevestigen.
De waarheid is echter dat het huwelijk de hoeksteen is van een bloeiende menselijke orde, het sterkst geassocieerd met menselijk geluk, financieel welzijn en een betere gezondheid. Het biedt statistisch gezien de beste omgeving voor kinderen om op te groeien en zich te ontwikkelen tot bloeiende volwassenen. Kinderen die opgevoed worden door hun getrouwde ouders lopen veel minder kans om arm te zijn; veel minder risico om mishandeld te worden, en maken meer kans op een betere opleiding.
Dat wil niet zeggen dat ik de heldhaftige inspanningen van miljoenen alleenstaande ouders om hun kinderen op te voeden te midden van alle uitdagingen in de huidige samenleving, afwijs. Ze hebben alle steun en aanmoediging nodig die ze maar kunnen krijgen. De meesten kozen er niet voor om in zo’n situatie te zitten.
Dus als jullie getrouwd zijn, wat gaan jullie deze week samen doen om jullie belangrijkste menselijke relatie te versterken?
Tot volgende week,
