De krachtige slogan van de titel hierboven, versterkt door het figuur van de vrouw in het vluchtelingenkamp, schreeuwde naar me vanaf de UNHCR poster op de muur van mijn kantoor net nadat ik in de jaren ’70 was aangekomen in Nederland.
Morgen, 20 Juni, is het de jaarlijkse UNHCR Wereld Vluchtelingen Dag. We worden uitgedaagd om na te denken over de kracht en kwetsbaarheid, de moed en de angst, de volharding en de wanhoop van miljoenen vluchtelingen.
Stel je voor dat je de keuze hebt tussen dood gaan in een land dat verscheurt is door oorlog, of ontsnappen en degene van wie je houd achterlaten. Stel je voor dat je moet kiezen tussen het betalen van verschillende jaarsalarissen om de Middellandse Zee over te proberen te steken in een onzeewaardig zeedrift of blijven en een hopeloze toekomst onder ogen moeten zien. Stel je voor dat je jonge vrouw bij de grens wordt vastgehouden door mensenhandelaren en je dwingen om alleen met je baby verder te gaan.
Gisteren gingen veel kerken over de hele wereld samen in gebed voor de meer dan 65 miljoen ontheemden die vandaag in de wereld zijn. Vijfenzestig miljoen! Stel je voor dat de hele bevolking van Frankrijk geen thuis meer zou hebben!
De 24-7 Prayer Movement heeft een behulpzame 7-daagse gids gemaakt: de Prayer Guide for Refugees and Displaced People, die overdenkingen geeft om mensen en groepen in gebed te bemoedigen.
De gids wil betrokkenheid bij de worstelingen en uitdagingen waar vluchtelingen dagelijks mee geconfronteerd worden, aanmoedigen met de volgende dagelijkse kopjes:
1. Vluchtelingen hebben een naam: Wanneer we vluchtelingen samen onder een onpersoonlijk label gooien, vergeten we makkelijk dat elke vluchteling een eigen naam, een achternaam, een eigen aparte identiteit hebben die bij God bekent is. Hij kent elk verhaal en houdt van elke persoon.
Hagar, Abrahams slavenmeisje, was ontheemd en op de vlucht. Maar God was bij haar in haar wanhoop. Ze gaf deze naam aan de Heer die met haar sprak: “U bent de God die mij ziet,” zei ze, “Ik heb nu Degene gezien die mij ziet.” Dat is waarom de bron Lachaï-Roï.
2. Iedereen heeft een thuis nodig: Als je met vluchtelingen en ontheemde mensen spreekt, dan besef je snel dat de meeste geen ‘beter leven’ op een nieuwe plek willen. Ze willen een veilig en stabiel leven in hun thuisland. Ze willen naar huis.
Onze stereotypes zien vluchtelingen misschien als de armste families zonder enig bezit, maar ik werkelijkheid moesten de meesten dat comfort van thuis achter zich laten.
3. Families horen bij elkaar: In tijden van oorlog raken families van elkaar gescheiden. Kinderen verdwalen. Vaders gaan alvast vooruit. Familieleden verdrinken in zee. Het is bijna onmogelijk voor ons om voor te stellen hoe het is om geen contact meer te hebben met bloedverwanten, geïsoleerd en alleen.
We moeten bidden voor de kwetsbaren, de verdwaalden en angstigen, degenen die van hun families gescheiden zijn. Kunnen we vluchtelingen helpen om weer familiegevoel en een thuis te vinden door hen onderdak te bieden in ons huis of gemeenschap? Welke ondersteunende initiatieven kunnen we online vinden?
4. Keer ze niet de rug toe: De tekst van U2’s Sunday Bloody Sunday zegt:
And it’s true we are immune (En het is waar dat we immuun zijn)
When fact is fiction and TV reality (Wanneer feit fictie is en TV realiteit)
And today millions cry (En vandaag huilen miljoenen)
We eat and drink while tomorrow they die. (Wij eten en drinken terwijl zij morgen sterven)
Het is makkelijk om immuun en apathisch te worden over de uitdagingen van vluchtelingen in Europa, het Midden-Oosten, Afrika en verder. Maar Jezus zag dat de menigte werd lastig gevallen en hulpeloos was en liep niet weg. Hij keerde ze de rug niet toe.
Wij moeten hen onze rug ook niet toekeren. We moeten volharden in het geven van een stem aan diegenen die geen stem hebben. We moeten niet stoppen met het zien van de dingen omdat het te pijnlijk is. Met hulp van Christus kunnen we de realiteit van het lijden in deze wereld tegemoet treden met hoop.
5. Kunnen we echt voor vrede bidden? Bidden voor wereldvrede kan makkelijk een routine worden die we bidden als we niets anders kunnen bedenken bij een moeilijke situatie. Maar we zouden regelmatig en gepassioneerd moeten bidden dat vrede zegeviert in onze gebroken wereld. Als vrede uitbreekt, verandert de wereld. Gebed is krachtig. Onze God antwoord gebed. Laten we doorgaan met volhardend te bidden.
6. Wat kan ik doen? Als Christenen zijn we geroepen in actie te komen tegen onrechtvaardigheid. We kunnen aan organisaties geven die direct betrokken zijn bij vluchtelingenhulp. We kunnen gebedsgroepen vormen om door te gaan met gebed na deze week; zelfs als we niet fysiek samen zijn, door je er aan toe te wijden te stoppen en samen op een bepaalde tijd van de dag er voor te bidden.
We kunnen meedoen aan advocacy programmes en met je kerkleiding spreken over wat we als kerk kunnen doen, waarbij je gebruik kan maken van dit pakket vol met ideeën.
7. Leiders die vredestichters zijn: We hebben politieke leiders nodig die vredestichters zullen zijn, die zullen werken om rechtvaardigheid, stabiliteit en een einde aan de vluchtelingencrisis tot stand te brengen. Laten we bidden voor rechtvaardige leiders met mededogen om onze landen als vredestichters te beïnvloeden.
En onthoud altijd: een vluchteling zou graag jou problemen hebben.
Tot volgende week,
